TMK m. 175 Yoksulluk Nafakası
“Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir.
Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz.”
Yoksulluk nafakası sosyal ve ahlaki bir sorumluluğun, evlilik birliği içinde eşlerin birbiriyle yardımlaşma ve dayanışma yükümlülüğünün evlilik birliğinin sona ermesinden sonraki sürece bir yansıması olarak düzenlenmiştir.
Yoksulluk nafakası hâkim tarafından resen dikkate alınamadığından bu doğrultuda bir hüküm kurulabilmesi için mutlaka talep edilmiş olması gerekir.
Kanun metninde de açıkça belirtilmiş olduğu gibi yoksulluk nafakası yükümlüsünün yani ödeyecek tarafın kusurlu olması gerekmez.
Yoksulluk nafakası modern hukuk sistemlerinde en fazla 10 yıl, istisnai durumlarda ise süresiz olarak verilmektedir. Eski Medeni Kanun çerçevesinde yoksulluk nafakasına en fazla 1 yıl süre ile hükmedilebiliyordu. Yeni Medeni Kanun döneminde ise belli koşullar çerçevesinde süresiz yoksulluk nafakası süresiz hale getirildi. Hali hazırda yoksulluk nafakasının belli sürelerle sınırlandırılması konusunda çalışmalar devam etmektedir.
Yoksulluk nafakası evlilik birliğinin sona ermesi sonucunda yoksulluğa düşen tarafın geçimini sağlayabileceği oranda, yoksulluk nafakası yükümlüsünün ekonomik durumu göz önüne alınarak uygun bir miktar olarak belirlenir.
Boşanma davası aşamasında yoksulluk nafakası talep edilmemiş ise, boşanma hükmünün kesinleşmesinden itibaren 1 yıl içinde davaya konu edilebilir.
YOKSULLUK NAFAKASI İLE İLGİLİ İÇTİHAT ÖRNEKLERİ